καρνεονίκης

καρνεονίκης και δωρ. τ. καρνεονίκας, ὁ (Α)

1. επιγρ. νικητής στα Κάρνεια, στους Καρνείους αγώνες

2. στον πληθ. Καρνεονῑκαι

τίτλος έργου τού Ελλανίκου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Κάρνεια, ονομ. εορτής (βλ. κάρνειος) + -νίκης (< νίκη), πρβλ. ολυμπιο-νίκης πυθιο-νίκης].